Ένα απόγευμα διαφορετικό από τα άλλα περπατώντας και βιώνοντας τον πολιτισμό στο Κέντρο του…Με την αγαπημένη Σάντρα.
Κατέβηκα τη Συγγρού σε χρόνο dt, κατευθύνθηκα προς Πειραιά και ακολούθησα προσεκτικά τις ενδείξεις που με οδήγησαν στο μαγικό τόπο…Η Σάντρα έριξε την ιδέα να συναντηθούμε εδώ, στο Φάληρο γινόταν το αδιαχώρητο.
Ούτε που το είχα φανταστεί ότι αυτός ο καφές δεν θάταν καφές αλλά ένα απογειωτικό φραγκόσυκο με μαστίχα και αγαύη κι ότι αυτή η επίσκεψη θα γινόταν ένα ιαματικό ταξίδι στην αρμονία, την ομορφιά και την ανυπέρβλητη ευλογία του νερού και του αέρα…του Ελληνικού.
Ανεβήκαμε τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στον κήπο, εκστασιασμένες από το άνοιγμα κι από το φως…Σα να μεγάλωσαν κιόλας οι ελιές από τότε που τις είχαμε πρωτοδεί…Περάσαμε πλάι από τις χαρουπιές και τα κυπαρίσια, τις λεβάντες, τις μυρτιές και τα σχίνα, παρασυρθήκαμε από το χαρούμενο βουητό των ομάδων που έστηναν τα σκηνικά των συναυλιών, φτάσαμε ως την κορυφή κι απολαύσαμε το λαμπυρίζον θαλάσσιο τόξο. Ενας κήπος μεσογειακός γεμάτος χάρη και αρμονία.
Στο Φάρο, η έκθεση με τις μακέτες των έργων του Renzo Piano εντυπωσιακή, ασύλληπτη στη λεπτομέρειά της η σχεδιαστική προσέγγιση του, εφηβικής ορμής, δασκάλου της μοντέρνας αρχιτεκτονικής…Renzo Piano Building Workshop Piece by Piece
Η Βιβλιοθήκη χωρίς τα 2 εκατομμύρια βιβλία της παραμένει γοητευτική με τα δυνατά της χρώματα και τα έργα τέχνης του Susumu Shingu…Στην Αγορά χτυπάει η καρδιά όλου του Κέντρου…Γεμάτη μικρούς μουσικούς σήμερα, υπερχειλίζει από ζωή και πολιτισμό.
Και στην όχθη του Καναλιού cute τρίκυκλα προσφέρουν δροσερά αναψυκτικά και καφέδες στον όμορφο κόσμο που χαζεύει άσκοπα ρουφώντας τη δυνατή ενέργεια του τόπου.
