Στο τέλος ξεπηδάει πάντα το Φως…Μοιάζει με αμοιβαία συμφωνία μεταξύ μας: εγώ γίνομαι Ευγνωμοσύνη κι εκείνο γίνεται Χάρις! Κι όλα αλλάζουν σ’ αυτό τον κόσμο που Δημιουργώ…Αλχημικά!
